دوست من!

با سلام خاله های  مهربون واقعا شرمنده گل روی شماو نی نی هاتون هستم واما چون مامانم روش نمیشد بیاد خودم اومدم خاطراتمو بنویسم از مامانم دیگه ناامید شدم!! توی این مدتی که نبودم تونستم با کمک بایستم!(البته هنوز نه چهاردست و پا میرم و نه دندون درآوردم ...) و با تابم بازی میکنم چون تو سقف نشد به چارچوب در آویزون شدم خیلی هم خوشحال میشم البته به شرطی که مامانم پیشم باشه چون همینکه ببینم داره میره زمین و زمان رو بهم میدووووووزم!! اینجا هم جلو سینه ام پارچه گذاشتن تا یه وری نشم تو تابم!! بدون شرح!! انقدر حرکاتم تند و سریع شده ازاوووووووووووووون بچه فوضولها هستم فقط بذار پا در بیارم میشم سبب یه رژیم همیشگی واسه ما...